یزد پرس

طبق اطلس جغرافیایی اعتراضات پس از مرگ مهسا امینی (۲۶ شهریور تا ۲۶ آبان) که توسط روزنامه اعتماد منتشر شده، استان یزد در دسته پنجم یعنی استان‌های با شدت اعتراضات خیلی کم قرار گرفته است.

به گزارش یزدپرس؛ روزنامه اعتماد در گزارشی نوشت: از زمان آغاز اعتراضات در اواخر شهریور ماه تا اواخر آبان‌ماه، شهرها و استان‌های مختلفی در سراسر کشور شاهد اعتراضات خیابانی بودند. فراوانی، پراکندگی و تداوم این اعتراضات بیانگر آن است که این جنبش محدود به یک مسأله و جغرافیای خاص نیست. از همین رو است که مطالعه‌ی شدت اعتراضات در شهرهای مختلف می‌تواند تصویر بهتری از انگیزه‌های این اعتراضات به‌دست دهد. فهم دقیق از میزان اعتراضات در هر شهر و استان می‌تواند زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی اعتراضات را بهتر روشن کند.
با توجه به آن که امکان جمع‌آوری اطلاعات میدانی از اعتراضات فراهم نیست، یکی از روش‌های تهیه‌ی اطلس جغرافیای اعتراضات، رجوع به اخبار منتشر شده از اعتراضات در شبکه‌های اجتماعی است و بر اساس تعداد اخبار منتشر شده از هر شهر و استان، تخمینی از شدت اعتراضات در هر استان زد.

  بررسی اخبار منتشر شده در کانال ها می‌تواند تصویری از شدت اعتراضات در هر شهر و استان در قیاس با استان‌های دیگر به‌دست دهد. بدیهی است که اتکا به داده‌های یک کانال تلگرامی به‌تنهایی نمی‌تواند از دقت کافی برای ارائه یک اطلس جغرافیایی از اعتراضات کافی باشد، اما از این طریق می‌توان تصویری اولیه از شدت اعتراضات و اطلس جغرافیایی آن بدست آورد؛ خصوصا آن که امکان قیاس اعتراضات در شهر و استان‌های مختلف را فراهم می‌کند.

بر اساس تحلیل یافته‌های به‌دست آمده از کانال تلگرامی «وحید آنلاین»، می‌توان بر اساس تعداد اخبار منتشر شده راجع به هر استان، شدت اعتراض در استان‌های مختلف در قیاس با یکدیگر را به ۶ دسته تقسیم‌بندی کرد:

۱- استان‌های با شدت اعتراضات بسیار زیاد (استان‌هایی که نام خودشان یا یکی از مناطقشان حداقل ۲۰۰ بار تکرار شده است)
۲- استان‌های با شدت اعتراضات زیاد (استان‌هایی که نام خودشان یا یکی از مناطقشان بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ بار تکرار شده است)
۳- استان‌های با شدت اعتراضات متوسط (استان‌هایی که نام خودشان یا یکی از مناطقشان بین ۵۰ تا ۱۰۰ بار تکرار شده است)
۴- استان‌های با شدت اعتراضات کم (استان‌هایی که نام خودشان یا یکی از مناطقشان بین ۳۰ تا ۵۰ بار تکرار شده است)
۵- استان‌های با شدت اعتراضات خیلی کم (استان‌هایی که نام خودشان یا یکی از مناطقشان بین ۱۰ تا ۳۰ بار تکرار شده است)
۶- استان‌های با شدت اعتراضات ناچیز (استان‌هایی که نام خودشان یا یکی از مناطقشان کمتر از ۱۰ بار تکرار شده است)

۱️⃣دسته‌اول: استان‌ها با بیشترین میزان اعتراضات
بر اساس یافته‌های به‌دست آمده، به‌ترتیب دو استان تهران و کردستان، شاهد بیشترین حجم اخبار اعتراضات در طول ۲ ماه اخیر بوده است.

۲️⃣دسته دوم: استان‌های با شدت اعتراضات زیاد
استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، فارس، البرز و مازندران در این گروه جای می‌گیرند.

۳️⃣دسته سوم: استان‌های با شدت اعتراضات متوسط
در این دسته تعداد اخبار اعتراضات در استان‌های اصفهان، آذربایجان شرقی (تبریز)، گیلان (رشت) خوزستان و کرمانشاه به ترتیب بیشترین تکرار را داشته است.

۴️⃣دسته چهارم: استان‌های با شدت اعتراضات کم
در این دسته مراکز استان‌های کرمان، مرکزی (اراک) و قزوین قرار دارند.

۵️⃣دسته‌پنجم: استان‌های با شدت اعتراضات خیلی کم
این دسته بیشترین تعداد استان‌ها را به خود اختصاص داده است و به‌ترتیب مراکز ۱۲ استان یزد، اردبیل، قم، بوشهر، ارومیه، همدان، زنجان، هرمزگان (بندرعباس)، ایلام، لرستان (خرم‌آباد)، گلستان (گرگان) و چهارمحال و بختیاری (شهر کرد) در آن قرار دارند.

۶️⃣دسته ششم: استان‌های با شدت اعتراضات ناچیز
این دسته نیز شامل مراکز استان‌های سمنان، کهگیلویه و بویر احمد (یاسوج)، خراسان شمالی (بجنورد) و خراسان جنوبی (بیرجند) است

اگر بخواهیم این یافته‌ها را بر اساس جمعیت هر استان تحلیل کنیم، باید گفت در رابطه با برخی از استان‌ها نوعی رابطه همبستگی میان جمعیت و شدت اعتراضات مشاهده می‌شود؛ به‌عبارت دیگر هرچه‌قدر جمعیت استان کمتر بوده شدت اعتراض نیز در آن کمتر بوده است.
با این‌حال، در برخی دیگر از استان‌ها این رابطه چندان مشاهده نمی‌گردد.

به‌نظر می‌رسد که در کنار مطالبات سبک زندگی، مطالبات اقتصادی نیز در افزایش اعتراضات در این مناطق تأثیر داشته است.
نکته دیگر اما آن است که بر اساس تعداد اخبار منتشر شده، در محروم‌ترین استان‌های ایران کمترین میزان اعتراضات رخ داده است. این امر نشان می‌دهد که اعتراضات را نباید صرفا به عوامل اقتصادی و محرومیت‌های ناشی از آن تقلیل داد.

اگر اعتراضات صرفا ریشه‌ها و انگیزه‌های اقتصادی داشت، باید در حاشیه شهر تهران و یا در استان‌های محروم از شدت بیشتری برخوردار می‌شد؛ در حالی که یافته‌ها این موضوع را تأیید نمی‌کند.

به عبارت بهتر اعتراضات توأمان دلایل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی داشته است و بر اساس اطلس جغرافیایی اعتراضات، می‌توان نتیجه گرفت که طبقه‌ی متوسط و طبقات ضعیف‌تری که هنوز به لحاظ فرهنگی خود را در کنار طبقه متوسط می‌دانند در این اعتراضات احتمالا بیشترین مشارکت را داشته‌اند.