وداع با فرزند ایران در یزد

وداع با فرزند ایران در یزد

ویژه برنامه وداع با استاد محمدی علی اسلامی ندوشن با حضور مسئولان ارشد استان و نخبگان ملی و استانی،‌ صبح امروز در دبیرستان ایرانشهر (محل تحصیل وی) برگزار شد.
طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، پیکر استاد اسلامی‌ندوشن ظهر امروز به صورت خودرویی از میدان صنعت یزد به سمت ندوشن تشییع و در میدان اسلامی ندوشن از ایشان استقبال می‌کنند و در نهایت، پنجشنبه دوم آذرماه مراسم تشییع و خاکسپاری فرزند ایران در نیشابور انجام می‌شود.

ویژه برنامه وداع با فرزند ایران در یزد+ فیلم

 محمدعلی اسلامی ندوشن (۳ شهریور ۱۳۰۳ – ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱) شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم، حقوق‌دان و پژوهش‌گر ایرانی بود. او دانش‌آموختۀ حقوق بین‌الملل از فرانسه بود و پس از بازگشت به ایران، در آغاز قاضی دادگستری شد، اما پس‌از چندی به دعوت فضل‌الله رضا به دانشگاه تهران رفت.

ندوشن از ۱۳۴۸ تا دو سال پس از انقلاب ۱۳۵۷ در دانشکده‌های حقوق و ادبیات دانشگاه تهران، حقوق و ادبیات تطبیقی درس می‌داد، وی فصل‌نامه هستی را پایه‌ گذاشت و هم‌زمان در شماری از مجلات ادبی ایران از جمله نگین، سخن و یغما مقاله می‌نوشت. ندوشن از نویسندگان روزنامه اطلاعات و روزنامه اطلاعات بین‌المللی بود که همزمان در لندن و لس آنجلس منتشر می‌شد. این روزنامه ۲ شهریور ۱۳۹۵ به‌دنبال مشکلات مالی تعطیل شد.

ندوشن از پرکارترین ادیبان و پژوهش‌گران معاصر ایران بود و افزون‌ بر تألیف، به ترجمه آثار به فارسی، از جمله درباره ادبیات و فرهنگ ایران پرداخت. از وی بیش از ۷۰ تألیف و ترجمه و صدها مقاله به‌جای مانده‌است.

محمدعلی اسلامی ندوشن، در شمار شاعران توانا و نویسندگان برجستهٔ ایرانی بود، وی به رغم توانایی‌های شعری‌اش، از زبان شعر کمتر استفاده کرد و بیشتر به تألیف آثار انتقادی و تحلیلی پرداخت؛ اما آنچه از سروده‌های وی چاپ شده و در دسترس قرار گرفته‌است، نمودار ذوق سرشار و قریحهٔ تابناک او در شاعری می‌باشد.

وی بیشتر اوقات خود را صرف در تحقیق آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرده‌است، مقالات متعددی از وی در مجلات «پیام نو»، «مجله سخن»، «یغما»، «راهنمای کتاب» و «نگین» چاپ شده‌است

اسلامی ندوشن در آثارش سعی دارد با نثری ساده و روان، ایران و ایرانی را در جهان پر آوازه کند و تلاش هایش برای پیوند نسل جوان با بنیادهای فرهنگی به آثار او امتیاز ویژه ای داده است و از ۵۰ اثرش بیش از ۱۰ اثر با نام ایران است و آثارش در اغلب کتابخانه های کشور موجود است و مقالاتش هم در اغلب مجلات و رسانه های بین المللی به چاپ رسید