با ربطی ها

 

من
تمامم پر از نبودن توست
و کسی که تو را دیده باشد
لب هر پنجره ای
نوش خنده های تو را امید است
کاش کمی از من
در تو
ریشه میکرد
گونه هایت گل می انداخت
خنده هایت شکوفه می کرد
و در چاله گردنت
دوستت دارم هایم را
به گردنت می انداختم

#وحید_شیخ_احمد_صفاری