داستان مرد یخی ۳۵۰۰ ساله
اوتسی، مرد یخی
زمانی که مومیایی «اوتسی، مرد یخی» در سال ۱۹۹۱ در «آلپ» کشف شد، مقامهای اتریش در ابتدا فکر میکردند این جسد به یکی از کوهنوردان امروزی تعلق دارد؛ چراکه جسد خیلی سالم باقی مانده بود. پس از اینکه جسد از درون یخ بیرون آورده شد، دانشمندان دریافتند این جسد به مردی از عصر مس تعلق دارد.
مومیایی این مرد اطلاعات بسیار زیادی درباره زندگی در عصر مس اروپا ارایه کرد. دانشمندان براساس ژنهای او دریافتند اوتسی یکی از بومیان اروپای مرکزی بوده است. همچنین بررسی محتوای شکم این مومیایی نشان داد او از گوشت بز کوهی استفاده کرده است. او در زمان مرگ حدودا ۴۶ ساله بوده و به آرتروز مبتلا بوده است، اما برای التیام درد از گیاهان دارویی استفاده میکرده است.
همچنین درمقالهای منتشر شده به صورت آزاد و در دسترس همگان ، اعلام شده است نمونههایی از کهنترین نمونه های سلول قرمز خون انسان از اوتسی مرد ۳۵۰۰ ساله استخراج شده است.
یک تیم محققان باستان شناسی از سوی آکادمی علوم” بوزان” و موسسه مومیایی و مرد یخی در” بولزانوی” ایتالیا ، در این مقاله شرح داده اند که چگونه این سلول خون قرمز انسان را کشف کرده و چرا معقدند که مرد یخی بسیارسریع مرده است.
تیم تحقیقاتی برای کسب اطمینان از نتایج از تابش اشعه لیزربر مواد مشابه استفاده کرده و با بررسی طول موج بازتاب یافته مطمئن شدند که آرایش مولکولی مواد مورد بررسی باآنچه که در سلولهای قرمز خون دیده شده، مطابقت دارد. .
این یافتهای است که به معنی کشف وشناسایی کهنترین ذره از سلول خون انسان که تا کنون سالم برجای مانده نیز هست.
آخرین بررسیهانیز آثار خالکوبی بر روی بدن او را کشف کرده است که تصور می شود هدف درمانی برای کاهش درد مفاصل یا آرتریت التهابی صورت گرفته و جنبه زیبایی نداشته است.
محققان همچنین با استفاده از نوار تشخیص” رامان” توانستند آثاری ازماده ” فیبرین” دربدن او بیابند که از عوامل لخته شدن خون در بدن است که بلافاصله پس از بروز هرگونه زخمی بر بدن انسان، آزاد میشود.
کشف این ماده نیزاین حدس را قویا تایید کرد که مرد یخی پس از زخمی شدن مدت زیادی زنده نمانده وبسرعت مرده است. زیرا این ماده عموما پس از مدت کوتاهی پس از بروز جراحت و آغاز به کار دیگر ارگانهای حفاظتی و ترمیمی بدن، جذب میشوند.
درحالی که این ماده همچنان در نزدیکی محل جراحت مرد یخی باقی مانده و نشان میدهد که او تقریبا بلافاصله پس از بروز آسیب وجراحت احتمالا ناشی از یک نیزه برسرش، مرده است